1,2,3, φτού και βγαίνω... Μα που είναι το Φθινόπωρο;;; Μας κρύβεται καλά...

Εμείς πάντως το αναζητήσαμε στην αυλή του σχολείου και σαν μικροί ντετέκτιβς ανακαλύψαμε κάποια ίχνη του: πεσμένα φύλλα, βρεγμένο χώμα, ακόμη ένα σαλιγκάρι, που το ονομάσαμε "Σαλιάρη"!!!!

Ψάξαμε να το βρούμε μέσα στο βιβλίο της Λότης Πέτροβις Ανδρουτσοπούλου "Τα παιδιά του Φθινοπώρου" και ντυθήκαμε με τα χρώματα του: το καφέ, το κίτρινο, το πορτοκαλί και το κόκκινο

Με τα χρώματα αυτά δημιουργήσαμε τα δικά μας δεντράκια:

α ολοήμερο (δακτυλομπογιές και ανακυκλώσιμα υλικά)

β ολοήμερο (ομαδική εργασία, τυπώματα χεριών και φύλλων)

κλασικό (δακτυλομπογιές και εισαγωγή στα σχήματα, κύκλος και ορθογώνιο)

Το φθινόπωρο πέφτουν τα φύλλα...

Ευκαιρία να μάθουμε το πρώτο μας γραμματάκι... Το Φ φ του Φθινοπώρου!! Μα πόσες πολλές λέξεις ξέρουμε από φ...

Μα και τα φρούτα από φ αρχίζουν!! Φρούτα λοιπόν... και μάλιστα φθινοπωρινά...

φρουτάκια 3D

Γεμίσαν τα καλαθάκια μας και οι κοιλίτσες μας. Απ' όλα δοκιμάσαμε... ακόμη και λωτό!!

Και κάναμε φρουτοσαλάτες... αλλά και πολλά μαθηματικά και γλώσσα...!!!

Και είπαμε κάθε μέρα να τρώμε φρούτα με το πρωινό μας στο σχολείο,

γιατί "1 μήλο την ημέρα, το γιατρό τον κάνει πέρα"

Μάθαμε και το αίνιγμα για το μήλο και το αποτυπώσαμε κιόλας...

Και ενώ τα κάναμε όλα αυτά το Φθινόπωρο παρέμενε καλά κρυμμένο.

Ίσως και να φοβήθηκε μιας και άκουσε για ένα πόλεμο που έγινε το 1940 και γι' αυτό να μην εμφανίζετα!!!!

Πάντως εμείς θα το περιμένουμε να εμφανιστεί!!!!