Αφού ασχοληθήκαμε με τα μέλη του σώματος (τα οποία θα αναρτήσουμε αργότερα ολοκληρωμένα), περάσαμε στη μελέτη των αισθήσεων μας.

Διαβάσαμε τα βιβλία για κάθε μία και κάναμε πλήθος δραστηριοτήτων μελέτης, γλώσσας, μαθηματικών, αλλά και εικαστικών και φυσικής αγωγής.

• Κάθε μέρα και μια αίσθηση, αρχής γενομένης από την ΟΡΑΣΗ, που είναι και η σημαντικότερη.

Αλήθεια, τι σχέση έχει ένα κρεμμύδι με ένα μάτι;;

Τα παιδιά απάντησαν ότι η μαμά κλαίει όταν καθαρίζει κρεμμύδια...

Σωστό και αυτό...

Η απάντηση είναι ότι και τα δύο είναι βολβοί!!! Το μάτι μας μοιάζει πολύ με ένα κρεμμύδι...

Κάναμε ασκήσεις με τα μάτια μας κοιτώντας πάνω, κάτω, δεξιά και αριστερά, στο κέντρο. Κλείσαμε τα μάτια μας και είδαμε την κόρη, αφού τα ανοίξαμε να μικραίνει. Είπαμε ότι για να λειτουργεί η όραση χρειάζεται απαραιτήτως φως. Χωρίς φως οι άνθρωποι δεν βλέπουν. Κάποια ζώα όμως μπορούν...

Ποια είναι αυτά;;; Η κουκουβάγια, η γάτα και βεβαίως η νυχτερίδα!! Τα βρήκαμε.

Προβληματιστήκαμε με το ερώτημα: "Τι μας χρειάζονται τα μάτια;" και αναφερθήκαμε σε ανθρώπους που δεν λειτουργεί η όραση τους.

Κοιτάξαμε περιοδικά και διαλέξαμε εικόνες για να τις κολλήσουμε στην εργασία "Τι βλέπουν τα ματάκια μου".

• Την δεύτερη μέρα ασχοληθήκαμε με την ΑΚΟΗ.

Μάθαμε πως λειτουργεί το αφτί και πως υπάρχει ένα τύμπανο εκεί μέσα.

Μιλήσαμε για ανθρώπους που δεν μπορούν να ακούσουν και έτσι δεν μπορούν ούτε να μιλήσουν. (Στην μαθηματική  ιστοσελίδα creative math pathways υπάρχει το παραμύθι "Η Αραχνούλα" που είναι και στη νοηματική γλώσσα).

Ακούσαμε ήχους γύρω μας και από CD και προσπαθήσαμε να τους αναγνωρίσουμε.

Φτιάξαμε τηλέφωνο με πλαστικά ποτήρια και σκοινί και ακούσαμε τον ήχο να μεταφέρεται από το στόμα του παιδιού κατευθείαν μέσα στο αυτί μας.

Παίξαμε παιχνίδια όπως το "τοκ- τοκ", όπου ένα παιδί με γυρισμένη την πλάτη στα υπόλοιπα έπρεπε να αναγνωρίσει ποιο παιδί του μιλούσε, μόνο από τη φωνή που άκουγε,

ακολουθήσαμε τον ήχο μιας μαράκας που χτυπούσε, με κλειστά τα μάτια

και φυσικά "χαλασμένο τηλέφωνο".

Η εργασία μας ζητούσε να γράψουμε: "Τι ακούν τα αφτάκια μου;", το οποίο και κάναμε με ευκολία.

• Τρίτη μέρα και ήρθε η σειρά της ΑΦΗΣ. Το δέρμα μας είναι το μεγαλύτερο όργανο στο σώμα μας. Με αυτό καταλαβαίνουμε την θερμοκρασία, τον πόνο και την σύσταση των πραγμάτων.

Αγγίξαμε τον διπλανό μας, τον χαϊδέψαμε, τον ζουλήξαμε...

Πιάσαμε διάφορα πράγματα με τα χέρια μας, αγγίξαμε με γυμνά πόδια και προσπαθήσαμε να τα αναγνωρίσουμε χωρίς να τα βλέπουμε. Είναι μαλακό, σκληρό, απαλό, τραχύ;;;

Η εργασία "Τι πιάνουν τα χεράκια μου;" ήταν ανάγνωση και αντιστοίχιση λέξη με αντικείμενο, με βάση τον πίνακα αναφοράς.

  Τα παιδιά έπρεπε να κολλήσουν τα αντικείμενα που είχαν (βαμβάκι, κουμπιά, χαρτόνια), πάνω από τη σωστή λέξη.

Με την ευκαιρία διαβάσαμε και το παραμύθι "Η Κίκο και το Χέρι", που μιλάει με απλό τρόπο στα παιδιά για τον Κανόνα των Εσωρούχων. Ξετρελάθηκαν!!!

• Την τέταρτη μέρα ασχοληθήκαμε με την ΓΕΥΣΗ.

Είδαμε πως λειτουργεί η γλώσσα και πως έχει τέσσερις ζώνες: την γλυκιά, την αλμυρή, την ξινή και την πικρή. Βρήκαμε τρόφιμα από την κάθε κατηγορία και αντιληφθήκαμε ότι όλοι οι άνθρωποι προτιμούν τις γλυκές και αλμυρές γεύσεις, ενώ αποφεύγουν τις ξινές και πικρές.

Παίξαμε το παιχνίδι "Γλυκό- ξινό", όπου όταν έλεγα "γλυκό" έπρεπε όλοι να σηκωθούν και "ξινό" να καθήσουν. Όποιος μπερδεύονταν "έμπαινε μέσα στο στόμα" (καθόταν στο χαλί).

Χωριστήκαμε σε ομάδες για να ανακαλύψουμε καρτελάκια που είχαν πάνω τους τα γράμματα Α-Π-Ξ-Γ, τα αρχικά από τις γεύσεις και έπειτα η κάθε όμάδα μέτρησε τα καρτελάκια της.

Η εργασία για την γεύση ήταν η αντιστοίχιση αρχικού γράμματος και λέξης. Το αρχικό γράμμα ήταν γραμμένο πίσω από την εικόνα που έπρεπε να κολληθεί.

• Τελευταία αίσθηση ήταν η ΟΣΦΡΗΣΗ.

Βάλαμε τις μύτες μας να εξασκηθούν. Τι μυρίζει όμορφα και τι άσχημα;;; Ακούστηκαν διάφορες απόψεις. Όλοι είχαν κάτι να πουν.

Μυρίσαμε βότανα: Λουίζα. Τι μας θύμιζε; Λεμόνι. Ο δυόσμος, τσίχλα. Ο βασιλικός; Με αυτόν ο παπάς μας ρίχνει νερό, είπε ένα παιδί. Το φασκόμηλο και η ματζουράνα κάνουν ρόφημα, ενώ την ρίγανη την βάζουμε στο φαγητό και τη σαλάτα.

Αφού τα μυρίσαμε όλα, ψηφίσαμε ποιο προτιμούμε. Καταμετρήσαμε τις ψήφους και ποιο νομίζετε πως κέρδισε;;;;

Είπαμε ότι τα βότανα χάνουν τη μυρωδιά τους στον αέρα και πρέπει να τους βάλουμε καπάκια. τα καπάκια είχαν αριθμούς. Τους βάλαμε στη σειρά λοιπόν.

Η τελευταία εργασία έλεγε: "Τι μυρίζει η μυτούλα μου;" Σ' αυτήν έπρεπε να ενώσουν τις τελίτσες για να σχεδιάσουν τα λουλούδια.

Όλες μαζί οι εργασίες, από όλη την εβδομάδα, έγιναν βιβλιαράκι: "ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΩΝ 5 ΑΙΣΘΗΣΕΩΝ ΤΟΥ/ΤΗΣ.............." και κάθε παιδί το πήρε σπίτι του.