Ήλιε μου, ήλιε μου!!!!!

Το θέμα του διημέρου ήταν ο ήλιος και η προστασία από την ακτινοβολία του!
Ξεκινήσαμε από την αρχαία Ελλάδα και την αντίληψη ότι ο Ήλιος ήταν θεός.
Έτσι, μάθαμε τον μύθο του Φαέθοντα (και τις έννοιες ψηλά, χαμηλά, μεσαία, με τα προνήπια: παριστάνοντας την πορεία του άρματος του Φαέθοντα),
αλλά και τον γνωστό μύθο του Αισώπου "Ο βοριάς και ο ήλιος".
Φτάνοντας στο σήμερα, είπαμε ότι οι επιστήμονες πιστεύουν ότι ο Ήλιος είναι το πιο φωτεινό αστέρι, ακίνητος στο κέντρο του ηλιακού μας συστήματος και ότι είναι φτιαγμένος από φωτιά και λάβα. Επίσης ότι οι ακτίνες του είναι οι εκρήξεις που γίνονται στην επιφάνεια του. Κανείς δεν μπορεί να πλησιάσει εκεί, αλλά μπορούμε να τον δούμε μόνο από τηλεσκόπια.
Το καλοκαίρι λοιπόν πρέπει οπωσδήποτε να προστατευόμαστε από τις καυτές ακτίνες του, με διάφορους τρόπους, τους οποίους συζητήσαμε και τους γνώριζαν όλοι(καπέλο, γυαλιά, αντιηλιακό, σκιά, νερό).
Επίσης, συμφωνήσαμε να φέρνουν όλα τα παιδιά στο σχολείο από ένα καπέλο για να το φοράνε στο διάλειμμα.
Ακόμη, δημιουργήσαμε ήλιους με διάφορους τρόπους (με μαρκαδόρους, ενώνοντας τελίτσες, με πινέλα, με κολάζ).

Συγκεκριμένα, στο φύλλο εργασίας κάναμε μαθηματικά εμπλέκοντας τον αριθμό 10 με τις ακτίνες του ήλιου. (έπρεπε να κόψουν μόνα τους 10 λωρίδες χαρτί, να τις μετρήσουν και να τις κολλήσουν γύρω από τον κύκλο).

Τέλος, αρχίσαμε να μαθαίνουμε και "Τα τζιτζίκια" του Ελύτη....