Δεντράκι ευλογημένο και πάντα φουντωτό,

με τις ελιές γεμάτο είναι μες τον αγρό.

Λαδάκι για φαγάκι θα γίνουν οι ελιές

και φωτεινό καντήλι θ' ανάβουν οι εκκλησιές. 

Για αυτό το λόγο η θεά Αθηνά προσφέροντας αυτό το δώρο έγινε προστάτιδα της πόλης του Κέκροπα και της έδωσε και το όνομά της.

Ήδη από την εποχή των μινωιτών η ελιά ήταν ιερή, κάτι που φαίνεται και από τα ιδεογράμματα που χρησιμοποιούσαν για να τη συμβολίσουν στη γραφή τους.

Αλλά και στις μέρες μας, η ελιά μας προσφέρει τον καρπό της για φαγητό, το λάδι της και το ξύλο της για καύσιμο.

Αλλά και ως μέσο φωτισμού, το λάδι ανάβει το καντήλι... κι όταν ο ποντικός παίρνει το φυτίλι, πως η κόρη να κεντήσει το μαντήλι; Ντήλι, ντήλι ντήλι...

Δέντρο αθάνατο, αειθαλές, ιερό, δέντρο ευλογημένο!

ΕΛΙΑ